“Samen met mijn vrouw woon ik in een oude pastorie; een groot huis van twaalf bij twaalf meter. Het heeft een plat dak met schuine zijvlakken. Dit type woning staat bekend als tochtig.”
“Toen we het huis kochten was het dak voorzien van isolatieplaten. Maar tussen het dak en de wanden van de kamers zat 60 centimeter loze ruimte. Ik had het gevoel dat het daar altijd tochtte. Van Ab Kiewied hoorde ik over bolletjes van gerecycled piepschuim en die ben ik in Duitsland gaan halen. Van buitenaf heb ik gaten in het dak gemaakt en die bolletjes erin gegoten. Ik heb een bladblazer gebruikt om ze goed te verdelen. Zo heb ik alle holle ruimten opgevuld en ook de ruimte tussen het dak en de plafonds. Het verschil was enorm.”
“Ons huis heeft geen spouwmuren. De muren zijn destijds aan de binnenkant geïsoleerd met zilverkleurige bubbeltjesfolie. Nu is dat eigenlijk achterhaald; dat kan echt beter. Maar we laten het zo. Ik vind het zonde om het hele huis overhoop te halen. Ik heb nog onderzocht of we aan de buitenkant van de woning een isolerende laag kunnen aanbrengen. Maar dat bleek niet echt haalbaar. Wel heb ik nog de wand tussen de kelder en een werkruimte geïsoleerd met glaswol.”
Voelt goed
“Ik ben hiermee bezig omdat ik voel dat het goed is. De energierekening interesseert mij niet zo. We hebben ook een hele partij zonnepanelen, een zonneboiler en we vangen regenwater op. Ik bouw vaak iets nieuws van afgedankte materialen. Ik vind het een sport om spullen een tweede leven te geven.”
Tips van Gerard Bekius
Isolatiemaatregelen